لباس زننده نفیسه روشن با سگی عجیب /عکس

نفیسه روشن از جمله بازیگران کم حاشیه ایرانی اسـت، نفیسه روشن یکی از پرطرفدارترین ها می‌باشد و صفحه اینستاگرامی بـه زودی از مرز 2 میلیون فالوور عبور می‌کند. امروز از 0 تا 100 با نفیسه روشن و سبک زندگی او آشنا می‌شویم و همچنین گفت‌وگو ای خواندنی با وی را نیز مرور می‌کنیم.

 

خانم روشن بازیگر جوان سینما، تلویزیون و تئاتر ایرانی متولد ۱۳ اردیبهشت ۱۳۶۱ در محله باغ صبا تهران اسـت. او فرزند اول خانواده اسـت و دو برادر کوچک تر از خود دارد کـه یکی از آن ها در عرصه کارگردانی فعالیت دارد. نفیسه روشن از کودکی بـه بازیگری علاقمند بوده اسـت و آرزویش این بود کـه روزی بتوان بازیگر شود.

زمانی کـه می خواست وارد دنیای بازیگری شود خانواده‌ی او نه تنها مخالفتی با او نکردند بلکه مشوق او نیز بودند. نفیسه روشن ازآن گروه بازیگرانی محسوب می‌شود کـه کم کم پله هـای ترقی را طی کرد. او بازیگری رابا تئاترهای دانش آموزی آغاز کرد. نخستین تجربه رسمی بازیگری نفیسه روشن قبل از ورود بـه دانشگاه، بازی در مجموعه کمکم کن بود.

پس ازآن در پائیز ۱۳۸۳، پیشنهاد کیانوش عیاری برای حضور در سریال روزگار غریب را پذیرفت تجربه‌ی طللایی دیگری بر کارنامه هنری خود افزود. هر چند کـه نفیسه روشن قبل از سریال اغما در سریالهای مختلفی حضور داشت اما می توان گفت بـه واسطه آن سریال و نقش پری چهره شد.

تحصیلات نفیسه روشن

نفیسه روشن فارغ‌التحصیل رشته فقه و حقوق اسلامی در مقطع کارشناسی از دانشگاه آزاد اسلامی اسـت. نفیسه روشن در پاسخ بدلیل ادامه ندادن رشته تحصیلی و کار نکردن در آن زمینه می گوید: از همان کودکی علاقه بـه عرصه هنر داشتم اما پدرم همیشه میگفت کـه بهتر اسـت مثل پزشک اصفهانی باشی. او یک پزشک و خواننده خوب اسـت.

می‌توانی یک وکیل خوب باشی و بازیگری را ادامه دهی ودر آن هم خوب باشی کـه اگر در بازیگری بـه مشکلی برخوردی، یک تحصیلات آکادمیک از یک شغل دیگر را داشته باشی کـه بتوانی یک کار دیگر را هم انجام دهی. اما هیچوقت پیش نیامد کـه دو شغله بودن را حفظ کنم. حقوق، رشته ای اسـت کـه برای وکیل شدن یا قاضی بودن باید جذبه ای را داشته باشید.

اعتماد بـه نفس و روحیه محکمی کـه با چهار قطره اشک و آه و ناله دلت برای انها نسوزد. خوب قضاوت کنید و حق رابه کسی بدهید کـه واقعا سزاوارش هست. مـن این روحیه را نداشتم. در همان دوره کارورزی، دلم بحال مجرمی کـه گریه می‌کرد می سوخت! همان موقع بـه مـن گفتند کـه بـه درد این شغل نمیخورم. هنر لطافتی دارد کـه با روحیه مـن سازگار اسـت.